Een huisartsenpraktijk staat voor patiënten van elke leeftijd open. Uiteraard komen er dus ook adolescenten over de vloer. Nu is het opvallend dat de ene huisarts deze omzeggens moeiteloos opvangt, terwijl dit bij de andere niet lukt. Hoe komt dit? Hangt dit samen met het verwachtingspatroon van de adolescent ten opzicht van zijn huisarts? Welk patroon is dit? Is het algemeen geldend, of verschilt het van jongere tot jongere? Als we op deze vragen een antwoord vinden, wordt het misschien gemakkelijker om met adolescenten om te gaan en zullen we ons minder onmachtig en minder onwennig voelen...